Oude wijn in nieuwe zakken
Het Geïntegreerd Welzijns- en Gezondheidsplan, aangekondigd bij het begin van de legislatuur, is na jaren uitstel eindelijk voorgesteld. Er blijft nog anderhalf jaar over voor de implementatie. Vorige legislatuur was er ook een ‘Brussels Gezondheidsplan’ dat nooit is uitgevoerd maar wel gelijkaardige doelstellingen had. Verstraeten: “Dit plan is gebouwd op het vorige. Zeven op de tien acties zijn dan ook beleidsbeslissingen uit het verleden die ‘in uitvoering’ zijn. Drie op de tien acties moeten nog uitgevoerd worden. Het zou me verbazen als er nog veel van de ‘geplande’ acties terechtkomt voor 2024. Ik vraag me ook af met welke middelen? Op pagina drie van het Strategische plan staat in een voetnoot (!) dat elke maatregel van dit plan zal worden uitgevoerd ‘binnen de grenzen van de begrotingskredieten’. Maar er zijn geen kredieten in Brussel, tenzij men moeilijke keuzes durft maken. Het geld is op.”
Brussels Takes Care of Brussels, Take Care?
Het plan is ‘evolutief’ en toekomstige beleidskaders zoals het tewerkstellingsplan zullen erin verwerkt worden. “Meneer Maron zei zelf in zijn presentatie dat het plan ‘niet in marmer gekapt’ is. Bizar voor een beleidsvoerder die na drie jaar een plan voorstelt: misschien voeren we het uit, misschien ook niet” zegt Verstraeten. Het is dan ook veel theorie, maar weinig praktijk. Het is niet duidelijk hoe de bevoegde ministers met dit instrument de armoede in Brussel willen bestrijden, wat toch de overkoepelende doelstelling van het gezondheids- en welzijnsbeleid moet zijn. Verstraeten hekelt dat daarover in de documenten niets te lezen is: “Al jaren vragen we hoe de regering de armoede gaat terugdringen. ‘Wacht op mijn plan’ zei Maron iedere keer. Wat staat er nu in? Men gaat een rapport laten maken, en een interministerieel actieplan opstellen rond armoede maar daar blijft het bij. Waar is men al die jaren mee bezig geweest? Dit is tragisch, gezien de Brusselaar al decennialang verarmt. Een op de drie Brusselaars leeft in armoede en dat cijfer dreigt volgens de meest recente Welzijnsbarometer te exploderen door de huidige crisis. Een op de drie Brusselaars leeft in armoede. Ik vrees dat we opnieuw veel tijd zullen verloren hebben. Van beleidscontinuïteit is in Brussel geen sprake.”
Geen aandacht voor gebrek aan naleving taalwetgeving
In het plan is veel aandacht voor de strijd tegen racisme, genderongelijkheid en discriminatie maar niet voor taaldiscriminatie. Het leren van talen door het ziekenhuispersoneel wordt vermeld maar de globale problematiek van het gebrek aan tweetalige dienstverlening in de Brusselse zorginstellingen (OCMW’s, rusthuizen, ziekenhuizen en wachtdiensten) komt niet in het plan voor. “De +100.000 Nederlandstaligen in Brussel bestaan niet in dit plan. Het logo van de VGC staat zelfs niet op de documenten. Nederlandstalig Gezondheidsminister Van den Brandt vond het blijkbaar niet de moeite om zelfs hierover eens op tafel te kloppen.”
